Gemeentelijk monument aan de Oude Doornakkersweg 1 te Eindhoven: Langgevelboerderij uit 1844 met schuur.
Het hoofdgebouw heeft een wolfdak van riet en oudHollandse pannen. Het metselwerk van de gevels is voorzien van een gepleisterde plint.
In de boerderij is de traditionele indeling van woonhuis, stal en deel nog aanwezig.
De gevel heeft geen potstaldeur maar een kleine mestdeur. De boerderij heeft een erf met een fraaie hoogstamboomgaard en een meidoornhaag.
Langgevelboerderijen: Vanaf de achttiende eeuw drong vanuit het zuiden het langgeveltype in de Kempen door. Nadat in de negentiende eeuw
de baksteenproductie was verbeterd en er op grotere schaal baksteen werd geproduceerd, werden de boerderijen in baksteen gebouwd.
De baksteenconstructies bleken niet alleen duurzamer te zijn, maar ook in staat om balken te dragen, als de muren niet te ver uit elkaar
stonden. Langgevelboerderijen zijn daarom smaller dan de hallehuisboerderijen. Bovendien zijn zij langer dan de hallehuisboerderijen,
omdat de verschillende bedrijfsruimten in de lengte naast elkaar werden geplaatst. Ook de indeling van de boerderijen en het erf veranderde.
De toegangen tot het woonhuis, de stal en de schuur werden in de lange gevel geplaatst, waardoor de boerderij evenwijdig aan de weg kwam
te liggen. De langgevelboerderij bleef in deze streek tot ver in de twintigste eeuw het meest voorkomende type.